درباره من
کلیه نوشته های مندرج در این سایت به قلم این حقیر می باشد .
شعرها و متون ادبی موجود در سایت های رسمی و مراجع معتبر به ثبت رسیده است . لذا کلیه حقوق معنوی و مادی آن مربوط به نویسنده می باشد .
هرگونه کپی برداری بدون کسب اجازه و یا ذکر منبع غیر مجاز می باشد .
ادامه...
شوربا !
دلِ نیمه سوخته را
در راهِ دادگاهِ نبایدها
دست هائی خفه می کنند !
بی نوا ،
هزار سال به امیدِ فرجام نشسته بود !
***
کبود چشم دل من
یادگار شلتاق عشق توست
شاکیِ افسار بدست !
پشت پنجره ام چه می کنی ؟!
***
در و دیوار شعرهایم
در این سطرها باد کرده اند !
اما نه می گذاری بروم
نه می مانی
تا سقف خیالم را تعمیر کنی !
شاید برای شما هم اتفاق بیفتد !
در آشفته بازار
دل از جیبش زدند
تا صبح
چون سایه راه رفت !
...
در گرگ و میش شهر
جیب بری
آنچه دزدیده بود
به زندان برد
باز هم گرسنه ماند !
...
صبح که آمد
آفتاب ،
قفل شب را باز
دل را گرم
دست جیب بر را قلم !
...
دوباره صدای عشق
در بازار
به گوش رسید !
فال !
می رسم !
تا هق هقِ سایه ها !
تا پنجره ای رو به شمال !
تا بوی خاکِ نم کشیده ی شهر !
تا نقشِ زنگارِ بسته یِ روی پاکتِ شعر !
تا بلعیدنِ قرصِ خوابِ عروسک های من !
می مانم !
در تصویرِ پیش فروشِ کودکِ تو !
در لرزشِ ستاره های چشمِ تو !
در بورانِ نگاه های مستِ تو !
در حلقه های دودِ سیگارِ دست تو !
و می خوانم
در بین کلاغ های تنهای پارک !
.
.
.
عمو فال می خری ؟
روشندل عاشق !
بدون چشم هم می توان
بین ستاره ها تو را دید !
بین این همه دست
که برای چیدنت بالا رفته اند
تو را گرفت و مال خود کرد !
می توان بین این همه شقایق
از عطر حضورت مست شد !
روی کاغذ خیال نوشت و
در سطرهایش غرق شد !
تازه می فهمم چرا بام آسمانت
این همه ستاره دارد !
و پیراهنِ آرزوهایم ، این همه جیب !
کاش طعمِ زندگی را
با سیبِ نگاهِ تو امتحان می کردم !
آنوقت من می ماندم و تو
و یک جیبِ پر از نور !
...
من و کودکم
هرشب
بی تابِ لالائی توئیم زیبا !
سیبِ زمینی !
در بهشت خیال
بین حوا و سیب
زمین را انتخاب کرد
تا هردو را داشته باشد !
غافل از اینکه
سیب های زمینی
طعم کرم می دهند !
...
پی نوشت :
مشکل از ترازوی تو نیست که دقیق است !
اگر می خواهی حال بهتری داشته باشی
زمینت را عوض کن !
از نامه هائی که هیچوقت ننوشتم ! ( ۶ )
روز که تمام می شود
برق خیس آفتاب
پاک می شود
از روی بام شهر !
روز که تمام می شود
شبگرد عاشق محله ی ما
جستجو می کند
پسماندهای عشق را
در سطل بازیافت حیاط خلوتش !
روز که تمام می شود
پاکت فال خود را باز می کنم
به بخت رنگ پریده ام آب می پاشم
تا قبل از من خوابش نبرد !
روز که تمام می شود
اندکی صبر چاشنی خیالم می کنم
و بادامِ تلخِ بی تفاوتی ات را آرام می جوم !
روزها تمام می شوند !
و من در این اندیشه ام
که هر روز برایت می نویسم
عاشقم !
و دوستت دارم زیبای من !
روزه ی سکوت !
نور آفتاب به پای کاج های سر به فلک کشیده افتاده
برای دیدن روی ات ،
گرم تلاش می کند
تا میان این بی پنجره ها ، تو را بیابد
روزه ی سکوت گرفته ای
و صدای آرامش ات را
رسانده ای به بلندایِ قامتِ غروب
من نیز هوایم به غربت نگاه مهربانت آلوده شده
لب هایم در عطش بوسه ای است به دست های خاک خورده ات
...
زیبای من ...
امشب بین این همه قاصدک چشم به راه تو ام
زودتر به خوابم بیا و رهایم کن از دغدغه ی چشمهایت
خوب می دانی که این خیالم را
با کسی جز تو تقسیم نخواهم کرد !
پاک کن !
هنوز پاهایم تیر می کشد
در ضربه های بی انصاف تبر !
و تو روی تن خشک شده ام
اشک هایت را پاک می کنی !
قصاص !
بی وقت بود
درخت را سربریده بودند
به جرم نرسیدن آفتاب
و ریشه ای
که هنوز آب می خورد از این جریان !
باور من !
باورهایم را در کیسه ای گذاشته ام
پیش چشمان شب زده ام
آنها را می دهم
تا یکی از ستاره هایت را به من بدهی ...
شاید روشنی آن
سرریز پیاله ام را نشان بدهد
و تو
از امانتی که برایت گذاشته ام
چشمهایت را برایم باقی بگذاری !