مغلطه !

  در وقت ملاقات ، ببین لرزه ی دستم

  حاشا نشود کردکه در دام تو هستم

  با شرم نگاهی کنم از شانه به مویت

  در گیر نگاه تو از آن روز الستم

  عریان شده احساس درین مغلطه محض

  از بوی گل پیرهنت واله و مستم

  بی شک بت آشوبگر شهر منستی

  در کعبه ی بند تن تو "لات" پرستم

  آن ترک غزل خوان لبت مقصد ما شد

  پایان غزل آمد و بر راه  نشستم !