ماه رو

ماه رویی در خیالم خواب را می گیرد از ما

سایه بانِ چشم هایش تاب را می گیرد از ما

دست هایش را به روی چشمِ خیسم می گذارد

بی حواسم می کند آداب را می گیرد از ما

دل به دریای عمیقش می زنم بی ترسُ وحشت

عشقِ او ترس از دو صد گرداب را می گیرد از ما

می نشیند در کنارم  شور می ریزد به قلبم

چنگ بر دل می زند مضراب را می گیرد از ما

رقص باران است گویا چترِ دل زیرش خمیده

او چو دریا می شود سیلاب را می گیرد از ما

مستُ شبگردی شدم زین حالُ می خوانم به مستی

فکر روی ماه رویم خواب را می گیرد از ما

( مهدی جابری )