خاک سرخ

اشعار و متون ادبی به قلم مهدی جابری

خاک سرخ

اشعار و متون ادبی به قلم مهدی جابری

شب به خیر یلدای من !

 

 

 

 

روی گره طناب آسمان ! 

 

 شبِ بریدنِ ناف ماه  !   

 

 ردپای ستاره ای است 

 

 که برقِ نگاه ش  

 

 روی گیسوی بلندت جا مانده   !  

 

 در این بی هوائی ممتد ، 

 

 من  

 

 و  

 

 ت 

 

 ف
 
 ن
 
 گ
 
 م

 

 زیر سقفی بی نشان  

 

 بیداریم  !

 

 شب به خیر یلدای من !

 

 

پانوشت :

  

 

   تقدیم به تمام سربازان و فرزندانی که دور  ازخانه  و خانواده مشغول به خدمت ، تحصیل و    تلاش  در راه آبادانی و حراست از ایران عزیزمان هستند .


  

  به یاد روزهای دور هم بودن مان و با آرزوی دیدار
 

  دوباره شان به سلامتی و سربلندی

 

 

 

  یاحق

 

   

به یاد معلم !

 

 

  میان زمین و آسمان !  

 

 سوزش ترکه نگاهی روی صورتم ،  

 

 بوی چرکنویس های معلم می دهد !  

 

 عطر جوهری که روی تخته های پاره کلاس 

 

 نوشته بود :   

 

 " 


 خدایا  

 

 به من  


 عشق با ایمان عطا کن " 

 

 

 حالا شیشه های همسایه پاک شده ،  

 

 از دست و دلبازی روزنامه فروش مان !  

 

 امروز دوباره پرسیدم  

 

 این همه کاغذ سیری چند ؟  

 

پله عشق !

 

 

 دوتا یکی می پرم 

 

 

  روی خانه های بی سنگ  !

 

 

  بی ترس از پرت شدن م ،

 

 

  در سیل خنده های تو  !  

 

 

     

   دوتا یکی بالا می روم 

 

 

   پله های آسمان را  ! 

 

 

   بی ترس از قَلَم شدن چشمهایم !

 

 

    در وصل نگاه تو  !  

  

                             

 

    دوتا یکی فوت می کنم !   

 

    شمع های تولدم را   

 

    به خیال تمام شدن م   

 

    در فاصله بین دست های تو ! 

   

 

                             

 

                                                           

نانوا !

  

نانوائی را دیدم   

 

دل های تنور شده  ، 

 

به سخاوت !  

 

دست هر بیدلی می داد !  

 

خدا کند   

 

وجدان   

 

را   

 

نسوزانده باشد  

 

اهلی شدن !

 

 

 

نمی دونم کتاب شازده کوچولو رو کدامیک از شما عزیزان خوندین !
 

 اما من دارم ش  و favorite   من هست

 

قبلا این کتاب رو بارها و بارها خوانده ام  ...    

 

بعضی وقتا هنوز هم   ... 

 

 

اگر تمایل داشتید باقی  رو در ادامه مطلب  بخوانید !  

ادامه مطلب ...

پنجره !

 

 

 

 

      از پنجره  ، 

 

      خودم را به آسمان ت رساندم !

 

      تا بامِ علاقه ! 

 

      وقتی پلک هایم را گرفتی ، 

 

      چه فرق می کند کدام آستین خیس می شود ؟ 

 

کلاغ !

 

 

 

بالاتر از خوشبختی !  

 

پرنده ای پرواز کرد ابرها را دست به دست بدهد !  

 

 ماه آمد دریا را به آسمان دوخت !  

 

  بی نوا  عزا دارِ شهر  شد  

                         

اعتراف یک قلم !

  

 

 می نویسم  !

 

دست هایم  را  پیدا نمی کنم ! 

خانه نور !

 

 

  

در کوچه پس کوچه خیال م 

 

   

 گُم نمی شوم    !   

 

 

 خانه ا ت  ، روی ابرها است ! 

 

بخت آزمائی !

  

   

  در بخت آزمائی   ! 

     

  شماره های من      

  ر      

  د      

  ی      

  ف      

 نشد !     

    

 اما هنوز هم دل م در گردونه عشق می چرخد !