باران

زیر باران چشم هایم را به راهت دوختم

آتشی را  در دلِ مجنونِ خویش افروختم

ابر دلتنگی فضای سینه را در برگرفت

در هوای شرجی ام با انتظارت سوختم

خواب چشمانت دلم را غرق در دریا نمود

بی نفس ماندن در آن اعماق را آموختم

لحظه ای دور از تو بودن درد دارد بی گمان

تکه های درد را در کوله بار اندوختم 

اشک ما بر خاک پایت پایکوبی می کند 

باز کن در ... نقش ِ جان بر فرش ِ راهت دوختم

مهدی جابری

لینک ثبت اثر :

http://shereno.com/10091/28690/498556.html