خاک سرخ

اشعار و متون ادبی به قلم مهدی جابری

خاک سرخ

اشعار و متون ادبی به قلم مهدی جابری

یک لقمه نان !

 

  

 

 

     در پیچِ خیابان 

     سایه ای بود 

     بر سرِ کوچکِ نهال 

     که بادست های سیاه 

     مغزهای سپید می فروخت 

      اما  

     در دلش 

     چیزی نبود  !

     ...  حالا  

     گاهی وقتها 

     نهال ،

     به یادش می آید و 

     با دستهای سپید 

     مغزهای سیاه، می خرد

     به قیمتِ 

      یک لقمه نان    ! 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
شکیبا جمعه 11 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 10:28 ق.ظ http://hastyman42.blogfa.com

چه زیبا به زشت ترین حقایق دنیا اشاره کردی .. کاش نهال مرده بود و ....

نهال سنبل یکی از هزاران هزار دختریست که در فقر خانواده و اجتماع دست و پا می زده و مزیت بارز آن نیم نگاهش به زندگی گذشته و گذشتن پدرش از خود برای سیر کردن شکم نهال ... ( اما در دلش چیزی نبود ! )
بعدها یاد می گیرد که چگونه کمک کند بدون اینکه منفعتی بخواهد ...
روح آدمهای خیر بزرگ است .


یاحق

شکیبا جمعه 11 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 11:43 ق.ظ http://hastyman42.blogfa.com

چه خوب .. زیبایی اش صد چندان شد .. ممنون از توضیحتون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد