حال غریبی است !

 دیوانه می کند

 هوای بغض کرده ام ... ،

 ساحلی غریب می رسی

 من ... 

 دریائی منتظر !

حسرت !

  دست هایم سبز می شود

  وقتی گل واژه هایت

  چکه ای نگاه 

  قرض دهد ! 

بهشت نمی روم !

  تصویر ساز بهشت 

  تقلب کرد

  دیوارش را خشت طلا ... ،

  بوی تنت را به من فروخت ! 

بی پرده !

  واژه عور  میشود

 می پوشانم  ...

   لابلای هرم نفس هایش

  بی پرده   

  صدایت می زند ! 

درد !

 

درد عشق  ، 

واژه ی نیم بندیست  

از تعبیر ناخودآگاه ترین حس خودخواه ام  

وقتی دچار شدی ، 

داستانم را دوباره بخوان ! 

لیلی ، لیلی است !

 

   هیس ...

   کسی زیر این سنگ خوابیده .

   فریاد هم کنی  

   لیلی ، لیلی ست ... 

   مجنون ،  .... تنها  !  

این نیز بگذرد !

 

  امروز بارانی تر از قبل نیست 

  ریشه هایم قدم می زنند   

  بر پیشانی ی سرنوشت !  

اتفاق !

   اتفاقی نیست 

  این که من و تو تنها می شویم  

  گاهی وقتها 

  خدا هم  

  از سوراخ کلید نگاه می کند !  

چشمهای شرجی !

 

  شرجی تر از همیشه

 وقتی  آفتابگردان روی سینه ات    

  قدر یک کاسه اشک  

  دهان باز کرد ،   

  ابرها را روانه کن ؛

  من  به اندازه تمام  غصه هایت  

  در کوله  ...  

  باران دارم !  

اینجا کجاست ؟!

شک 

یعنی درست جائی ایستاده ای که کلنگ دوزخ را زدند .

روی زمین ... ،

گاهی وقتها 

به این کلنگ هم شک می کنم !