اسیر !

  

   رفتی و از عطرِ دست هایت فقیر شدم
   بی خواب شد چشمِ من به دستت اسیر شدم  

    دیگرتمنای من فقط بوسه های تو شد
   وقتی که مغلوب در تنی چون حریر شدم  

   مسموم ازشیشه ای و تریاکِ چشمِ تو شد
   از هرچه مشروب دل بریدم و سیر شدم  

   آخر رساندی مرا به کوهی بلندُ سرد
   ما را رها نمودی و گفتی که پیر شدم  

   در دسترس نیستی و دیگر محال شدی
   گفتی که راهی کهکشانی مُنیر شدم  

   گفتم که لب سوز شد نِگاهت به روی دلم
   از بس سراغم نیامده ای گوشه گیر شدم 

جدول تقطیع بیت اول در ادامه مطلب می باشد .

علاج واقعه

    دوباره خواندن فکرِ تو عادتی شده تکراری 
    و زندگی شده حبسِ حروفِ عشق به ناچاری 
 

    پزشکِ محرمِ فالِ هزار چهره ی ما شدی
    علاجِ واقعه دیده ای به خواب و بیداری

گُلِ من !

  

    زیر مهتابِ نگاهت که نِشستم گل من

     می زدم زخمه به گیتارِ شکستم گُلِ من
   

    با صدائی خفه از بغض بخوانم غزلی
    عشق تو داد چنین کار بدستم گل من

    یاد دارم که نیامد به سراغم دلِ تو
    باغرورت همه گفتی برو هستم گل من

    خواب دیدم همه در بسترِ تو غرق شدم
    حیف ،آن لحظه که این خواب گسستم گل من

    چشمِ بیمارِ مرا بیـنُ کمی رحم نما
    مثلِ یاسی ، همه از بوی تو مستم گل من

    بی تو گرمای تنم رفته و من مات شوم
    کفر اگر این نشود شاه پرستم گل من

    بازهم زلزله افتاد به این کاسه ی چشم
    تا که این دفتر شعرم ز تو بستم گل من

آرام ِ خیال !

    قلبم گواهی می دهد بر تن کُنَد عشقم جنون
    دل از صدائی می جَهَد با ضربه ای بر این کُلون  

    رویایِ من گوئی که با فرهاد همپا گشته است
    می گُستَرَد قالیچه ای از قصرِ او تا بیستون 

    آن پیشتر - شیرینِ من - با ناز ، دل را قفل کرد
    با فکرِ آزادی شمُردَم ، روزها را تا کنون 

    روزی که دل بیدار شد از خوابِ غفلت - ناگهان
    در سجده شد تا با دعا گردد طلسمش واژگون 

     درمان خود آغاز کرد زندان دل را باز کرد
    چون اشکِ گُل بر خاک شد تا ریشه اش گردد فُزون

    عاشق شدم در دَم به دیدارش چو ماهی ها به آب
    گفتم که زیبا* خوانمت ، سرنا زنم یا اَرغَنون**

    چون ماهِ چشمش - خیره شد - بر چشمِ من ، با صد فسون
    آئینه ام برقی بزد ، آرام شد قلبم کنون !

    *زیبا :  (در اینجا استعاره از خداوند جلّ وعلا است)

    ** 

     اَرغَنون :
     سازی است مخصوص مسیحیان که در کلیساها نوازند
                                          ( لغتنامه دهخدا )

ندامت ! ( غزل )

 

طوفان عشق ! ( غزل )